In de financiële wereld zijn er verschillende soorten producten. Lenen, verzekeren, sparen, beleggen, het zijn allemaal voorbeelden van die soorten.
Soms worden verschillende soorten producten met elkaar gecombineerd. Een lening met een verzekering bijvoorbeeld. Dat maakt het voor de consument al snel lastig om de producten goed te begrijpen.
Nog lastiger wordt het, als het concept 'beleggen' erbij komt kijken. Daarmee is de waarde van het product afhankelijk van ontwikkelingen in de markt. Dat levert onzekerheid en risico op. En het wordt extra ingewikkeld: complexe financiële producten. Een belangrijk voorbeeld is de beleggingsverzekering: een combinatie van verzekeren en beleggen.
Daarnaast zijn ook bepaalde producten die geen combinatie zijn, maar wel ingewikkeld, aangewezen als complex product.
De meest voorkomende complexe producten zijn:
- de beleggingshypotheek
- de beleggingsverzekering
- een beleggingsfonds
- de meeste levensverzekeringen (waarvoor je premie betaalt)
- de lijfrenteverzekering
- de bankspaarhypotheek
Voor ingewikkelde producten moeten de financiële dienstverleners extra energie steken in het goed uitleggen van hoe het product werkt. Voor complexe financiële producten is het verplicht dat de aanbieder een Financiële Bijsluiter heeft. Daarin staat wat het product precies is, wat het kost, wat de risico's zijn, wat het product kan opbrengen en wat er gebeurt als je eerder wilt stoppen dan afgesproken. Zo kun je niet voor onverwachte verrassingen komen te staan.
Voor beleggingsfondsen is er een ander informatiedocument, de Essentiële Beleggersinformatie.
Begrip omschreven in mei 2013. Laatst gewijzigd op 3 april 2014.